Alevden Gök

gün ,
ölüyor mu
doğuyor mu
bilmiyorum
yalnızlığımın kabusu
diyorum
alevlere teslimim
renkli bir kitap gibi
gök
fotoğrafta yürüyorum
ateşe doğru
güneşe beni yakın ediyor
bir dam
ne kadar yalnız olduğumu
gösteriyor
ömrümün seken bir günü
başlıyor
veya bitiyordu
kitabın sayfalarını okudukça
güneşin renkleri
çoğalıyordu
kalbimde biriken özlemler
yanıyordu
yoksa ben
kayıp bir gecenin içinde miyim
kendi yüzüme doğru
sürükleniyorum
ey benim ateşlerden gökyüzüm
beni yağmalayan ışıklarını çek !!


01.12.2016
Mustafa kaya