Alıngan Çocuk
Taaa çocukluğumdan beri,
Kıskanç ve alıngandım.
En sevdiklerimi paylaşamazdım.
Ben mutsuzsam o da mutsuz olacaktı.
Ah bu çocukluk ailenden göremediğin sevgiyi,
Başkalarında aramak iyice yormuştu beni...
Sevmeyi bilmemek...
Sevmekten utanmak yormuştu beni...
.
Çocukluktan beri herşeyin farkında olup
Kimsenin farkında olmadığı bir karanlıktım.
Hazin bakışlarım, ürkek yüreğimle, yürüdüm.
Savunmasız dünyamın içinde...
Her vakit bir pusudaydım...
Tuzaktı bana hayat dört tane kardeşin içinde,
Mutsuz bir annenin bakışında sözlerinde...
Öğrenilmiş çaresizliktir çoğu zaman kendimize yüklediğimiz o yük. Kalemden umut eksik olmasın, sevgiyle.