Alisa III

Alisa
Hüzünler akıyor yine dudaklarımdan
Kelimeler yer değiştiriyor anlam dolu hecelerde
Bitiyor tadı damaklarda kalan yıllanmış bir aşk
Şarap gibi kadınsın Alisa
Yıllandıkça sessizleşiyor hasret kokan gözlerin
Misafir olmak çok güç o tertemiz kalbine
Misafirperverliğine diyecek laf yok tabi
Öyle bir ağırlıyorsun ki yüreğinde beni
Tüm karanlıklar aydınlık oluveriyor birden

Terk edilmiş harabe gündüzlerde bir ışıksın Alisa
Konuyorsun üzerinde bir yığın toz birikmiş eski banklara
Simsiyah oturaklar beyaza bürünüveriyor
Anlıyorum ki sihirli dokunuşun sadece bana değil
Özgürlüğünden yoksun kalmış herkese iyi geliyor
Yalnızlığın perdeleri sararıyor sen gönlüme değince
Bir tek kimsesizlere yardım etmiyorsun Alisa
Kimsesizlere kimse olamıyorsun sevdiğim
Çünkü sürekli yanımda kalıyorsun, kalmalısın
Mutluluk gözyaşlarımı toprağa yağdırmalısın

Seviyorum seni Alisa
Bazen uzaktan uzağa bazen de yanı başında
Ama koşulsuzca
Ağlıyor sensiz karanlığa gömülen ruhum
Sen yokken Alisa buralar hep kış
Gözyaşlarım yağmur
Ben ise baştan başa soğuğum