Alışamam Yokluğuna

Üşüyorum yine bu gece...
ürkek bir şekilde
uzanmışım şuursuzca yatağıma
karanlık kemirir sonsuzluk ruhumu
dilimden düşersin hece hece.

Bu gönül başkadır
akşamdan kalma
yalnızlık ürpertir yüreğimi...
en yakınımda olsan bile
çok uzaklardasın aslında!

Umut dolu bakışların
gelir aklıma.
Özel olduğumu hissederim.
Hayat almış beni benden,
çarpışır duygularım
karanlık
sırdaş, arkadaş olmuş benle...

Yine yıldızlar serilmiş
yakamoz üstüne
sanki kafam mengeneye sıkışmış
tipi gibi soğuk
yüreğim
uyumak istiyorum
ama uyursam .....biliyorum?
beklemek
tahammülü getirir mi beraberinde?
gelmeyecek bilirim
uyumak istiyorum bırakın...

Yatağımda
rüyada geçsin hayalin
rengarenk boyansın endamın.
Beklerim seni
dolunayın gölgesinde.
Yaslarım soğuk yastığıma
gözyaşlarımın umutlarını
tenim soğuk mu nedir?
ÜŞÜYORUM
soğuk geceye yenik düşüyorum

Bir ses işitiyorum
senin sesin mi bu?
ey sevgilim
'neden beklettin'
güzel koku senden mi gelir?

Bilmelisin
alışamadım gözlerinden uzak durmaya
alışamadım senden uzakta olmaya
alışamadım hasretinle yalnız kalmaya...

Gecenin ayazında yankılandıkça
kalbimin senin için çırpıntıları
anla ki seni özledim!
hissedince boğazında
düğümlenmiş hıçkırıkları
anla ki aşkın delirtir beni!

Gözümden,sözümden
uzak olsan da bu gece
yanımda olsaymışın şu an keşke !...