Alıştım

Alışkınım gitmelere
Müziğin her teline..

Bu kimin sesi ruha isyan
Billur kalp içinde kırılan...

Beni de alıp git bu akşamlardan
Çıkmaz sokaklardan bu girdaplardan

Alışırım elbet alışır yüreğim
Bu gitmelere
Sensizliğin son deminde bu son serzeniş
Alışır bu deniz
Alışır elbet...

Bu eylül akşamlarıdır beni sana çağıran
Bu son yangındır yokluğunu anlatan
Küllenip yine korlanan
Madem gittin
Bendekini de götür
Götür ki unutsun bu yürek
Çıksın bu kâbustan

Gülüşün yeterdi oysa
Neden bitirdin
Bu son darbedeki hiçliğim
Sevgi sevgi dilenirken
Sen nerelerdeydin?

Öyle alıştım ki sana
Saçma sapan hikayelerine bile
Evet bile bile gideceğine
Tarumar olacak kalbime
Alıştım..

Şimdi yokluğundan zifiri başım
Kabul ettim çoktan
Sitemim kendime, sana değil
Ben sana hiç kıyamadım

Bakışın geldi hatrıma
Bu yorgun lahzanım
Biçareyim işte ne edeyim cancağızım

Bu sonbahardır seni hatırlatan
Eylülü ekime bağlayan

Ansızın gelsen
Yok hayır gelme
Vazgeçtim vazgeçtim senden
Merak bu sadece
Nasıl olduğunu bilmek belki de...

Artık hiçbir şeyi düşünmüyorum
Seni unuttum işte
Unuttum diyor sonra işte öyle
Gülüyorum...


"dnz
2013/Eylül