Allah Canımı Alsın

Canım sıkılıyor şu sıra
Ne etsem bilmiyorum
Sevmenin bile tadı tuzu kalmamış
Tebessümler zoraki
Sevilmeler de sahte
Asırlık sevdalar yok
Her şey günlük oynaşta


Bakıyorum da bu gün
Her şey aslından kopuk
Dal çiçeği
Çiçek dalı tanımaz
Güller bile kokmuyor
Allah canımı alsın!


Ne desem bilmiyorum?
Gönül kırmak günahtı
Bir tatlı huzur vardı
Gözlerin her ferinde


Muhtaçtı
Komşunun külüne komşu
Şimdi kimse kimseden bir tebessüm ummuyor
Açlıktan düşüp ölsen
Kimse dönüp bakmıyor
Allah canımı alsın!


Eskiden mertlik vardı
Arkadan vurulmazdı
Kırk yıldı bir kahvenin tükenmeyen hatırı
Hatır gönül yok artık
Şimdi yüzsüzlük moda


Bir bakış ile gidilirdi
Vuslat denen mahreme
Kimseler anlamazdı görünmeyen ışığı
Bu gün destan yazsınlar aşkla, sevda adına
İnanmıyorum artık
Allah canımı alsın!...



Ahmet MORAN