Allah Otobüs ve Benim Aramda

Bir otobüs götürüyor beni oradan.

O zalimlerin, şerefsizlerin o güzel yerlerden bolca ışık ve renkler.

İhtişam şatafat.

İstanbul yani.

Şu koltuk şu otobüs kaç şair ile yolculuk yapmıştır kim bilir.

Gariban öksüz bir şair

Bu cümle çocuklar...

Kafam bana neden yabancı

Çözemedim hiç bir sualin cevabını.

Bana sorular soran kim?

Kim

Kim bu

Bu dersi bana dayatan kim?

Belki zorlasam incelediği yerinden kopabilir bu yol.

Belki istese Allah bu otobüs devrile bilir

Buğu alabilir bir pencere gözlerimde

Gözlerim pencerede

Bu otobüs beni Allah'a götürmezse otobüs değildir bence.

Ve Allah şimdi bana pek yakındır.

Ve ağlamak, Allah'a yakınmalar sorulardır.

Babam nerde?

Beni götüren otobüs kaderimin peşinden gidiyor.

Gitmemi isteyen kim?

Kafama koydum bu yolu gideceğim ama kafamı nereye koyacağım.

Kafamı bir yerlerde unutarak anlam yüklü kafalar sipariş edeceğim belki

Belki oturduğum masada unuturum.

Az önce o masandan beş parasız bir şair kalktı çay içti ve bir dal sigara yaktı denmesi için mi?

Kafamı İstanbul'da unutmam neden?

Bunca yıl beni taşıyan kafam

Aşk yanım

Ellerimin içi

Yol

Neden

Neden terk etsin ki beni?

Ve bu otobüs neden devrilmesin şimdi?

Ve Allah

Neden sevsin beni?

Ömer Altıntaş