Allah Rızası İçin

Bir dağı çağırdım kendime

Sığmadı bana içime

Karıncanın düşünde buldum kendimi

Onu sığılmak için

zerre zerre

Dik dik ve sert yokuşlarını okşadım süründüm

Gözlerimi kapattım iyice gördüm o yüce eli

Bakışları ufuklarda göğe doğru düşünceli

Az bir mesafeden saçlarıma değdi yağmurun ayakları

Duydum alnının ortasındaydı sıcaklığı

Yandı parmağım

Öyle ısınmışım ki onu bin defa anlatamamak kadar

küçüldüm

Buluttan uçurtmaları olan çocuk

Rüzgârları dağ başında insan görmemiş çoban

Yüzümü yaladı ne kadar soğuk

Ne kadar sessizdi kervan geçmez kurt ulur

Korkuya sessizliğe çıt çıt değer bir yağmur

Bir ayağı şu deniz kıyısına uzanmış

Pamuk dolu eteği bu ovanın yastığında

Bir ayağını aniden bir kımıldatsa

Deniz taşacak geçidinden ovaya

Söylemedi saçlarının çok üşüdüğünü

İçinden dağca doğan

Nehirde donmuştu ana babası tutuklu Uygur çocuk

Baktım yarası derin

Kanayan yarasına gül sürdüm öptüm

yufkadı gözleri doldu eğdi başını

Eteklerine döküyordu gözyaşını

Eğildi küçüldü bana kadar

Ben ona çıktığımı sanıyordum

Kalbimde kişneyen nal sesleri

Omzumdan kopmakta bir bir sonbahar yaprakları

Ayaklarımı bir boşluğa basarak tepetakla aşağı düşüyorum

Yüreğimi parçalar her er doğanın

Elindeki Ömer’in pervasızca yanan mum ışıkları

Allah rızası için!

Allah belanı versin

Gel be Hasan yese düşme, üzülme!

Peygamber elleri değen Allah’ın otlarına

tutunalım bu dağın

Çıkışlarını sevdim yamaç yamaç oturan

Rahle vardı önünde âlem

Abdest alıyor zaman

Güne bak kaçırmayalım namazı

Bir kefede ovalar diğerinde denizler düz tuttu terazide

Ayakta kıldı namazı

27/02/2021 yağmur…