Allaha Dünyaya Ve Küçük Harflere

ben bir şair olsaydım
büyük harfleri sevmezdim

intiharı düşleyen bir kelebek söyledi.

ne ki o
daha hangi kıtasındayız bile bilmeden
sen türkü tutturursun
şehirden kamyonlar geçer
kirişli bir yalnızlık kurulur gözlerimde
şehir allahtan berî
uzun labirent olur çıkarız olmazlara
beni bu pişmanlıkla gömeceksiniz
sevilince değil sevince bile geçmeyen onunla
ayaklarımda postal
kalbime indirilen darbelerden daha küçük şirkler peşindeyim
diyelim bu nasıl bi akşam sabah nasıl bu
kim bu ceketlerini omuzlarına atmış yürüyen adamlar
beni allahtan sorarsanız hayırsızdı diyecek
yok belki sessiz bir leblebi yemiş gibi anladım
anladım anladım bu olmamaklığı

şehir allahuekber
gözlerin en çok yeni kıyafetlerine yakışıyor
hep bu gözlerini giy
çocuklar üşümesin diye allahuekber
sıcak yatak serin uyku sünepe romantizm
allahım ben bir leylek gördüm
ben ilk defa bir leylek gördüm
ben hep leyleklere kördüm
uyandığımı bildiren saatler olmasa anlamıycaktım
ne ki şimdi bu
cüppemin altında saklanan şirk
yüzümü kendine döndü
şirk üzre x .
beni bu aymazlıkla vuracaklar dünya
daniskasitatik bir değirmen
içinde dönen
kuşlar bile hazır kıta bunu beklerler
gidip üzerine sıçarlar yeryüzü padişahın
böylece boka bulanmış insan avcılığı keşfeder
sanayi inkılabı yüce makinist
allahuekber

ben hep bu gözlerimle kör olacağım
kelebekler hergün bir gün olacak
senin en çok mahzun oluşun
bir devrim gibi tekrarlansın
her saniye ayrı bir şirk deyip
devlet bile burayı böyle öpemez kafirler halkalansın
ben hiç büyük harf kullanmazdım şair olsaydım