Almira...

Bir kadın seveceğim almira?



Ellerine yapışmış çocuk kokusuyla
Saracak saçlarımı gece çökerken yatağıma
Hücrelerime dolayacak nefesini
Kıskanç ay dolanırken başımızda
Şuursuzca sevişmeye başlayacağız
Terimizden sızıp akacak günahlarımız
Tövbe edecek ayaklarımızın altında
Dul kalmış yalnızlık utanarak bakacak
Kısık gözleriyle coşkumuza
Susacak dilimiz?
Adımızı yüreklerimiz zikrettiği anlar da






Bir kadın seveceğim almira?



Kırk kan çanağında yıkanmış etime
Bulaşmış yaraları silecek
Şiir gibi kırmızı dudaklarıyla
Hüzünlerin iplerine inatla asılmış ruhumu
Alıp sokacak sol yanına
Saklayacak?
Göğsündeki kokuların arasında
Gözlerimde emzirdiğim karanlığı vuracak
Gün doğarken sabahlarıma
Kurtaracak beni almira?
Kirpiklerimin arasına mahkûm kaldığım kuyulardan






Bir kadın seveceğim almira?



Ciğerlerime çektiğim kanserli hava
Damarlarıma batırırken iğnesini
Söküp atacak derime sinmiş kirli geçmişi
Isıtacak düş bozması hayallerimi
Asılacak yakama umut gibi gelecek gibi
Gözlerinde doğacağız almira uyandığımız vakit
Tanrı gibi Tanrıça gibi






Bir kadın seveceğim almira?



Dişlerim şarabın gövdesine asılıp yakarken genzini
Yanaklarıma üşüşen cam kırıklarını
Diliyle silkeleyip elleriyle atacak sokaklara
Dualarımızı yazacak parmaklarımız
Büyüttüğümüz sevinçlerin suratına
Özgürlük nedir bilir misin almira?
O fısıldayacak her şarkının notasın da




Bir kadın sevdim almira?



Çıplak uçurumun kenarından
Soyunup atlamak isterken
Sedef kokulu okyanusun ağzına
Sancılı omzuma dokundu gölgesi
Nefesim sustu?
Kelimelerim döküldü?
Gözlerim mi sarhoştu dünya mı parçalanıyordu



A l m i r a?
İliklerim ısınıyordu bedenim soğudukça
Ve sizler küçülüyordunuz
Ufalıyordunuz göz yuvalarımda
A l m i r a s u s m a !
Sevdiğim kadın ölüm değildi
Sadece kıyamet kopuyordu yeryüzün de
O gökyüzüne çekerken beni