Alnımdan Vur Beni

Hep hayal kırıklığı
Hep geçmiş...
Ne zaman kapatır kim bilir gözlerini
Dallardaki o mavi-yeşil yemiş?

Leylak kokulu dallardan uçmuşum,
Uçmuşum ben Gülbağlar'a...
Uçmuşum?

Başım bağlı.
Yüreğimde saçlar
Ve
Uzun uzun ağlar...
Salkım söğütler dallarda.

Ne gariptir
Papatyalar...

Oysa seni sevmiştim.
Hep sana gelmiştim...
Sesini duymayı özlediğimde,
Yalnızlığın bittiği o şehirde...


Ölü kuşların kabahati yok...
Sessiz kahkahalar suçlu.
Yalan sözlerin
anlamı yok....
Bakışındır cezalandıran beni.
Alnımda artık adım ?yok?.

Adım adım arşınlarken hayatı
Marşlarla...
Biz bu yollarda..
Özlenen hep sendin...
Sen.
Ve sormayı diliyorum
Şimdi.
Neden?

Ceviz ağaçlarının
Gölgelerine
Konan
Kuşların
Kanatlarında
Özlenen hep sendin....
Ve yine Sen!

Niye bu hasret?
Neye ve niye?
Yalnızlığın kader olduğu bu ülkede
Yabancılığım sarındığım o yabani
Kürk.
O yemiş...
Tadını çoktan unuttuğum....

Bal taneleri
Çiğ kırıntısı..
Pirinç lapası..
Ve işte hastalığım...
Hatırladığım...

Sen;o kara tren...
Geri dönmesini hiç istemediğim...
Yüreğimde taşıdığım, yine sen.
Trenlerin raylardan taşan uğultusu
Ya da
Ankara'ya gidişin korkusu...Tanıklığım...

Saçlarıma deniz dalgaları taktım.
Gözlerimi siyaha boyadım
Ve işte ben!
Senin anı defterlerini yırttım,
Gözün bakmasın o bilmediğim geçmişine..

Geçmişin,
Kalbime gömülü,gümüş renkli bir sikke!


Dilek kuyusuna atamazsın...
Alnımdan vur beni

Beni unutamazsın...



18 nisan 2006-ARTVİN
(Biten bir aşka ağıt...)
Kim katil kim maktul?
(İzin verseydin
Gençliğin konuşsaydı
Ve yine benimle...)