Alnından Öpüyor Düşmanlarım

İçimde adını bilmediğim birşey büyüyor
Kapladı her yanımı ve her yaramı.
Boşa çıkan inançlarım dimdik karşımda
ve bana hesap soruyorlar.

Ne çok kırılganlık sinmiş içime
Ne çok bıçak darbesi bırakmışsın tenime.
Bütün yağmurlar sayende gözlerimde.
Kasten yolumu çevirmişsin,
Geleceğime zulümler gizlemişsin
-ki hepsi yerli yerinde!
Şimdi alnından öpüyor bütün düşmanlarım!
Hiçbirinin yapamadığını sen başarmışsın.
Sen...
Ömürlük sevdiğim...
Uğruna aşka olan inancımı yerle bir ettiğim...


İçimde yüzünü hiç görmediğim birşey yürüyor
Uykularıma dikip gözünü.
Sağım sobe!
Solum tohumu senden olan sızılara gebe.
Neydi derdin benimle?
Neyini paylaşamadın?
Hangi kötülüğüme şahit yazıldın da
Adına kara çaldın?

Al işte kaybettim bütün umutlarımı
Bulana helal olsun.
Sayende her ses suskunluğum.
Birikiyor acı şiirler,
Her mısra kendime düşman oluşum.
Ne yaptım ben sana?
Hangi emelin denemesiydim içinde?
Hangi kinlerle girdin yüreğime
-ki sevgimi isteyip günlük heveslerine
ulu orta harcadın bir düşman niyetine...
Hala çözemedim ne yaptım ben sana?
-ki en büyük düşmanlığı hak gördün bana...
Sen...
Annem dahi bir söz etse küstüğüm,
En tatlı uykularımı bine bölüp,
Yüzünü düşündüğüm,
Zamanı resimleriyle yürüttüğüm,
İlk iklimim olma şerefini yüreğine verip,
Acısında öldüğüm.
Sen...
Canımı böldüğüm.

22 haziran 2010


''Hüzünle titreyen kalbe ince bir ah dokunur.Kalbi kırık olanın kalbine Alah dokunur'' Mevlana C.R.