Altı Vakit Tiyatro

1/ Filozof;

Filozof değilim ki

Gecelerim darmadağın

Ruhum Kafka gibi karanlık

Dilim Nietzsche gibi küfürbaz...

...olsun

2/Ben Derviş;

Ömer Hayyam'ın isyanıyım

Kendini bilmezlerin sofrasında

Mehtabın denizlere direncinde

Çarmıha gerilen sürgündeyim

3/Yoldaş;

Yoldaş olamadık Marx gardaş

Engels'in burjuvazi hayalinde

Devrim kömür karası gençlik

Bir çağın zehir tüten sefilliğinde

4/Kandaş;

Fabrikalar'ın katran dumanında

Dağları aşan setler kurdular

Kır barikatları, kavim gardaş

Fil dişinden yontulmuş hürriyetin de

5/Biz Aşk;

Hiçliğin notaları sensizliğim

Gam bağlarım sessizliğin

Heybetinde, viraneyim

Ağlamaya meyilli gözlerine

Mekânımız yakamoz mavisi

İkimizde yok olduk düşlerde

Yoksulluğumuzdan kahrolduk

Kadehlerde boğulduk sarhoşlukta

Yüzüm göğe bakar

Bir tek Tanrı var

Bir sen yok, ela gözlü kadın

Bir ben, bir biz yok

Düştük pusulara bizsizliğin

6/Son Perde;

Aşk sofrasındaki kavgamız bitmez

Hayat savaşında mağlûp olduk

Söyle ne değişti ki

Hâlâ

Uzak kentlerde 

Küfür ederiz biz bize küsen

Gecelere...