Altına Siyah Bir Bitti Yaz

Üzerine siyah bir resim giymiş
Taze bir tuvalin önündesin

Paletinin gözlerinde ayrılık
Fırça darbelerin kafiyeli
'Aşk Bitti' resmi çiziyorsun

Resimde bir adam
Omzunda bir küfe
İçinde umutlar
İçinde sevgiler
Zifiri aydınlık değiller
Hepsi karanlık
Hepsi siyah
Hepsi ayrılık

Umutlara kara çalarken
.../ Bu adam gibi yorgunum
.../ Bu adam gibi bitik
.../ Ağır geliyor bu yük
.../ Altına siyah bir bitti yaz
.../ Bitsin bu resim
Diyorsun...

Söylesene!
Sevmek ne zamandır yük oldu
Yük olsa da yerine taşırdım
Uf demezdim bir kere

Bak!
Küfemde hala umut
Küfemde hala sevgi
Hepsi zifiri aydınlık
Hepsi arzu
Hepsi renkli
Hepsi uçarı

Bilirim
Siyah biten aşkın modasıdır
Keşkesi çıkmayan aşklar
Lekesi çıkmayan kumaşlar
Siyaha boyanır...

Söylesene!
Daha dün gökkuşağı bizdik
Nereden çıktı bu karanlık
Nereden çıktı bu siyah moda
Hem moda çok güzel olsa
Değişir miydi her altı ayda

Modaya uymasak olmaz mıydı?
Fırçan yerine kalbini uzatsan
Akıl vereceğine sevgi versen
Çizdiğin ebru sanatı olmaz mıydı?

Mademki bittik
Üzerime siyah bir şiir giyer
Bitti yazarım resmine
Kendi küfemi de boyarım siyaha

Ama!
'Aşk Bitti' resmine döktüğüm
Siyah gözyaşlarıma dokunma
Gözyaşı da ayrılığın modasıdır
Ağlamak ayrılığın yaşam tarzı
Sevgiye de sanat kadar saygın varsa
Rengi şeffaf olsa bile sende ağla

Çizdiğin resme 'bitti' yazarken
.../ Şimdi bende yorgunum
.../ Şimdi bende bitik
.../ Şimdi ağır geliyor ayrılık
.../ Sende kalemimi elimden al
.../ Altına siyah bir bitti yaz
.../ Bitsin bu şiir