Altmış Sekizliydik Biz
Altmış sekizliydik biz,
Yaşımız on sekiz, yirmi
Ağlardık okyanuslar taşardı
Gözyaşlarımızdan,
Gülerdik, fırtınalar yatışırdı
Kahkahalarımızdan.
Yaman çelişkiydi hayatımız,
Kim pamuk, kim iplik bilemedik,
Pamuk ipliğindendi yaşamlarımız.
Eğirdiler boyuna birileri pamuğumuzu,
Darağacına iplik ettiler,
Çuvaldızlar yetmedi,
Askılara asıldık, cop dürttüler.
Suçumuz bilmekti,
Anamızı ağlatanı,
Biliyorduk,
Tatlı aşımıza zehir katanı.
Yine de umutluyduk kış, yaz,
Kimimizde bağlama kimimizde saz,
Türkülerimiz sevdalarımız gibiydi
Ozanların gür çıkardı sesleri.
Bağımsız yaşamak istedik, gururlu ve onurlu
Rüzgar değil, fırtına değil, tayfundu,
Gençliğimizi, umutlarımızı silindir gibi ezdi.
İşkencelerden geçtik,
Dövüldük, asıldık, öldük,
Ne umutlarımız vardı, ne kadar da gençtik,
Böyle olsun istemezdik,
Biz,
Bin dokuz yüz altmış sekizliydik.
Ankara-1975
Gerçekten 68 kuşağı her okuduğumda beni tekrar hüzne boğar an be an o günleri yaşarım.Asker/sivil hiyerarşisi gözlerimin önünde.Ne çok acılar çekilmiş bunları yeterince anlamak için o döneme ilişkin önemli kitapları okumak lazım. -O zihniyet nasıl köhne/nasıl allahsız/kitapsız/insafsız bir zihniyet... -Gençlerin emperyalizim karşıtlığı hayatlarına,istikbllerineigeleceklerine mal oldu. -Konu derin -konu acı -konu utanç..... -Tüm 68 lilere sonsuz selam olsun/ülkenin gerçek kişilikleri onlar....
tebrik ederim
çok güzel bir şiiridi
yüreğine kalemine sağlık