Alyans

O gün....

Hayatın en tatlı zamanları
Yaş 15
Toz pembe hayeller
Duvarlara çizilen kalplerin bile
Bizi mutlu ettiği anlar

Hala o zamanı yaşar kalp
Ve hala ufaktır mutlu olmanın sebebi
Hayat yükünü taşıyamaz
Hayatın onu taşımasını ister


Hiç ummadığın bir anda yıktı seni
Seni bambaşka bir hayata atarken
Sen yıkılan hayellerinle kalırken
Sana hiç acımaz hayat
Ve oyun bitti...

Yaş 16 (haziran 23)
Parmağında bir alyans
Hemde sana hiç sorulmadan
Neyi isterdin
Kimi seçerdi yüreğin
Sen nasıl sen olursun denilmeden

10 ay sonra...

Ve sen hala 16 yaşındasın
Bir evlat sahibi, bir annesin
Aklın karışık ...
Duyguların karışık...
O sıcak masum bakışlar
Sana muhtaç eller
Gönülden gönüle akan
Bir gülüşü ile dünyaları yıkan
O can senindir


Zaman ne çabukta geçti
Neleri kaybetti benliğin

23 yaşındasın (06.07.2010)
Bir zamanlar taktığın alyans
Şimdi nerde
Ömründen ömür çalan eş
Bir anda sevdiği gibi
Bir anda da yok mu saydı seni
Ne olur bakma bana öyle
Çek o nefret dolu bakışlarını üstümden
Seni yakan sen deyilsin ki
Şimdi nefrete bürünüp
Kendi ateşinde yakasın kendini


Bugün...

Geçmişin izlerini silerken yüreğin
Nerden bilirdin hasretin en büyüğünü yaşayacağını
Geçmişte seni hayata bağlayan sıcak nefesin
Masum bakışların
Bugün acıya boğacağını


Şimdi sen söyle
Hangisi daha çok yaktı içini
Senin ömründen çalınan yıllar mı?
Yoksa bugün yaşadığın hasret mi?
Sen ömrünü bir nefese sunarken ...



Bu yorum aslında bir şiirden öte içimde kalan söylemek isteyipte söyleyemediklerim.Dostluğuna
güvenipte içimi dökeceğim kimse olmadığı için burda paylaşmak istedim.