Ama

Gün güneşten sarkarken
Kehribar sarısı

Gölgen ile Eylül'ün kesişme anlarıdır
Yalpalarken öğlen sarhoşu misali

Ey dünü hiçleştiren kader
Sana yürüyorum
Fasılalarla

Benli molalar veriyorum
Dudağımı yakan zifir karası zıvana
Düşünüyorum aşkı terleten yorgunluğunu.

Sen
Gözlerin kadar kömürleştirdin dünü
Oysa ressam paletinde Nisan'dın
Erguvanlar boyadım sana, tırnaklarımda ten kalıntıları

Yüreğini içtim ben
Yürek dolusu

Şems'e sor
Şehrinin berduşuydum
Ziyan bekleyişlerde
Bir gıdım öpüşmeye

Geceye semah ettim
Meteliksiz zamanlarda
Güz yorgunu sokaklarında

Aşkın nöbetiydi
Usanmadan

Ama...