Ama Sen Gittin

Bitmemeliydin...
Arkanı dönüp sessizce, gitmemeliydin.
Kalsan severdim.
Çok severdim.
Anlayamayacağın kadar çok belki de.
Ama sen gittin...
Şimdi attığım her adım karanlığa sürüklüyor bedenimi.
Sevsem yoksun...
Unutsam çoksun...
Gitsem her sokakta ecelim var.
Kalsam sensizlik kesiyor bileğimi.
Artık ne sevmeye ne unutmaya ne gitmeye ne de kalmaya var mecalim.
Sensizlik öyle savuruyor ki beni, bilmediğim ölümlere.
Ölüm bile çare olmayacak bu savruluşuma.
Savuran her sensizlik rüzgarı çürütecek, seven yanımı.
Beni usulca ansızın yakalacayacak ölüm.
Kaçacak bir yerim bile kalmayacak.
Gitmemeliydin...
Kalsan ölünce bile severdim seni.
Ama sen gittin...
Ya ölünce sevemezsem seni?