Ama Sen Yoktun

Seninle yaşadım tüm hayatımı
Yıllara karıştım, ama sen yoktun;
Dizgine vurmadım gönül atımı
Yollara karıştım, ama sen yoktun.

Gözlerim pusuda, kalbim tuzakta
Sevdamı sürüdüm demir kızakta
Hep seni yaşadım senden uzakta
Hâllere karıştım, ama sen yoktun.

Sevdam ağır geldi tartına sanki
Taşınmaz yük müyüm sırtına sanki
Laf anlamaz gönlüm fırtına sanki
Yellere karıştım, ama sen yoktun.

Sensiz, hayalinle geçti zamanım
Tükenir bu aşka dair imanım
Yanarım, yetişmez sana dumanım
Küllere karıştım, ama sen yoktun.

İçim daraldıkça, bağrımı ezdim
İçinde sen yoktun dünyamdan bezdim
Kalplerden kovuldum, ağızda gezdim
Dillere karıştım, ama sen yoktun.

Dertli şiirlerde söz beni söyler
Şarkılar, türküler az beni söyler
Keman bana ağlar, saz beni söyler
Tellere karıştım, ama sen yoktun.

Kendi benliğimi sende unuttum
Vuslata düş kurup kalbi avuttum
Adaklar adadım, niyetler tuttum
Fallara karıştım, ama sen yoktun.







11 ARALIK 2010