Âmâ Sevdam

Bana bilmediğim dillerden anlat sevdayı
Arap, Fars bile olsa en kalınından
Kabul...

Eksilmişse heybemde sevdalar
Neyleyim Fransız asaletini, kadın zarafetini

Bana Romeo'nun Jüliet' e aşkını
Çöllerde kaybolan mecnunu anlat.
Ve Leyla'nın göz yaşlarını
Katre katre kum taneciklerinde dağılan

Şehrazat havasında dalayım uykulara
Sonu gelmesin masal dolu sevdaların
Azmış sabahlara

Nazlı bir bebek olayım avuçlarında
Nenni de nenniler söyle gece yarıları
Tamamlanmamış uykular vaat et yine
Vardiyasız aşklarda.

Buğday tenli bir gecenin
Son dördünden kalma çocuklarını
Avazı çıktığı kadar bağırt gün sonlarında
Sak ne varsa yatağında düşle sevişen
Sevdaya kalksın bu gece


Unuttuğum tüm türküleri söyle
Melodisi kayıp zamanlarda
Halk dilinde bir âşık
Yahut sanat icrasında
Bir maşuk tadında

Geç şimdi söyleme hiç birisini
Bilirsin, bir türkü vardı sevdiğim


'Dağlar seni delik delik delerim,
Kalbur alır toprağını elerim.

Sen bir kara koyun,
Ben de bir kuzu
Sen gittikçe ardın sıra melerim.'

Çal ve söyle yine türkümü yanık sevdanla
Ben yine tutuşayım ilk baharımda
Taze gelin nazlanmalarında.

Unuttuğum sevdaları an şair
Bağrım alev alev yansın yine
Susamışlığım bitmesin satırlarda
Feri sönmesin sözlerimin.

Bak,

Âmâ bir sevda yüreğimde,
Derin bir uykuda.