Amadeyim
Nefsim müsvedde kâğıt,
Ya ıslah et ya dağıt.
Ya parçala buruştur.
Kurtar nefsin elinden.
Zehir kusan dilinden,
Onun yolunda koştur.
Sönmeyen ateşine,
Güneşler güneşine,
At bu teni tutuştur.
Öğret onun zikrini,
Fikrini ve şükrünü,
Onun aşkıyla coştur.
Benzet nefsi ölüye,
Sonunda sevgiliye,
Sevgiliye kavuştur.
temenninin şiire dönüşümü ve güzell... saygılar...