Amak

Çıplak ayaklar sarkıyor,
Ruh uçurumlarımdan.
Batan bir güneş tutuyorum,
Nanosaniyelik...
Kanyonlar aralığından...

Merhametli mojavenin kucağında;
Kızgın kumlar kundaklıyor,
Henüz süt kokan,
Cılız bendimi...

Yakarışlar göğü parçalıyor,
Sükutu soğuruyor yeryüzü.
Sonra;
Perde aralıklarında,
Süreç sönümlemeleri...

Kıskacında;
Kurulurken,
İhtişamlı, sürreal düşler,
Şerbet namında sunulan,
Ziyadesiyle zehirli kadehler...

Titrek ışıkları,
Ayin şamdanlarında,
Karanlığa gark olurken,
Eriyen mumun.
Huzursuzdu eğilimlerinde,
Tapınaklar, donukluğunun.

Çarmıhlar yükselirken,
Arşın derinliklerine.
Kutsallığını bertaraf ediyordu,
Ayakuçları...

/İnanmıyorum./

Yansıda Cennetler,
Cehennemler...

Askıda sorular...