Aman Dedim Ey Dilber

Kapkara saçlarını alıp önüme serip
Diz çökerek önünde ipek seccade gibi
Gözyaşımı akıtsam deli sellere verip
Ağlasam ve haykırsam tükenmiş vade gibi.
Hikâyesiz şiirler döküldü bak saçına
En güzel heceleri seçip de tak saçına.

Ya da tel tel bağlayıp dallarına ağacın
İlmek yapıp ucunu takıversem boynuma
Hasretin öyle yaktı dokunmaz artık acın
Karışsın uçan külüm sahrada kızgın kuma.
Yeni baştan büyüsün çölde kalsa da beden
Saçına sarılayım sensizlikten ölmeden.

Saçlarını toplayıp sarayım bulutlarla
Ak gelinin üstünde kara duvak misali
Kurdeleyle bağlayıp bin türlü umutlarla
Hasretinden tutuşan görsün diye visali.
Yaşayalım gülerek hep beraber sona dek
Gündüzler tükenmesin ışıkla geçsin gerdek.

Yağmuru sızdırayım saçlarının telinden
Yeşillerin üstüne yağsın diye bereket
Doyayım mutluluğa doğanın dantelinden
Sensizlik mi mazallah benim için felaket.
Kara olsa da saçın gözlerime ışıktır
Bedenime dolanan hazanda sarmaşıktır.

Çarşaf gibi sereyim dalgalanan denize
Üstüne uzanayım gideyim uzaklara
Utansın haşmetinden kayalar gelsin dize
Yokluğundan yanılıp düşmeden tuzaklara.
Saçların değil midir bana sevdiren siyah
Saçların değil midir her gün dedirten eyvah.

En sade sözlerime hüzün katan sevgili
Herşeyini unutsam aklımda saçın kalır
Adınla şarkı söyler şimdi şiirin dili
Mısraları dikerim pembe düşlerden alır.
Üşüyorum gel artık ayrılığın çok yaman
Aman dedim ey dilber aman eyle el aman.