Amansız Takip

Mutluluk hep geniş kalplerde konaklıyordu
Sensizlikle daralan kalbimde
En fazla üçgün kalabiliyordu
Gülen yüzüm sadece
Resimlerde saklı bir kaç saniye
O da misafir mutluluklarıma
Elveda jesti olsunlar diye

Keder amansız bir takipteydi
Kafayı yiyordum her defasında
Nasıl oluyorda buluyor diye beni
Kalbimdeki çatlaklardan sızan kanlarmış nedeni
Her defasında bu yüzden
Eliyle koymuş gibi buluyor beni

Hicret etmeli sevgili
Mutluluğun göçebe olmadığı
Bir otağa kurmalı günül çadırını
Bol yağışlı olmalı
Kanayan yerlerim kabuk bağlamalı
Dökülen kanlarımın izleri silinmeli sonra
Huzurumuz gölgede kalır yoksa
Bu amansız takipten kurtulmadıkça