Amele Sevda

Dert bir değil ki sokağında
Yürek tüccarlarına kafa tutan
bir kaç amele

Önce geldiler
ara sokaklardan kaçamak
gönülleri toktu karınları aç
çıkmaz bir sokakta
kamburdu sırtları

Bakan yoktu yüzlerine
Kirliydi sakalları
mağrurdular
kem gözlerde
bir o kadar suskun
dervişlerden seyyahlardan
sordular sonra

sevdadandır
sevdadandı
sevdadan

Oysa tek lekeleri
Kırılan şarap şişelerinden
arta kalan.

Kim bilebilirdi ki
Hangi gözleri karşılarına aldılar
gözlerini kanatırcasına
ve sonra gittiler

Hangimiz yaşamadık
hangimize kalemimiz yüktü
yüreğimizdeki prangaların hamalı
değil miydik sadece

Aklanmadık mı bir köşede
uzaktan uzağa severken
cebi cepkeni delikte olsa
güzel yürekli insanlar olmadık mı
yorgunduk bir mola vakti
ayakkabımız da delik

ağlamaklıydı gözlerimiz
hangimiz sevmedik
kıvrılmıştık sol yanımıza doğru
kaldırımın köşesinde
ezilmesin diye
tetikte bir tilki uykusu

sevdadandır
sevdadandı
sevdadan...