Amin De Şimdi

1-Ey deli şair anımsıyor musun?

Yalnızlık hissettiğin karanlık gecelerde
Ay halesiyle sevişmelerini
Yıldızların dudaklarına düşme arzusunu
Bir kadının sesinde
Derin zehirlenmelerle uyuştuğunu
Gülden yorganların altında
İki büklüm ceninleşen nefesini
Şafak çiylerinde doğuran güne
Güneşle soluduğunu
Bende izlemiştim o yolu.



Bulutların arasından düşüp
Cesedimi parçalayan yer yüzüne
Sürfelenip küsmüştüm
Defalarca tekrarlanan bu rüyalarda
Mabetlere kapanan ruhumu
Kutsal sularda boğup
Özgürleşen sızılarımla
Tanrının bakir ormanlarına
Yağmur damlası olarak
Aciz bir zavallı gibi düşmüştüm.




2-Ey deli şair anımsıyor musun?

Özlemlerimize tüküren toprağa
Kuraklıklarımızı terk ettik
Gökkuşağının altında
Sevişen cücelerin
Altın gibi parlayan masallarına
Kör filizlenmek adına
İnancın çeteresini tutan insanlara
Aydınlık bir gün ışığıyla
Şarap kadehlerinde ki
Üzüm kokusu ile seslenmek adına
Uyandık
Uyandırıldık biz.


Ey deli kalp / Amin de
Ey susuz işkence aşk
Çöz ayaklarımda ki kördüğümü
Karınca tepelerinde ki savaşlara eseceğim.
Ve bir Tanrının adaletini
Ölülerle bekleyeceğim




3-Ey deli şair anımsıyor musun?

Zaferlerine yenilen imparatorları
Şatafatlı mezarlarında
Sahte bir ışıkla uyuyorlar
Bir orospunun vazgeçtiği
Günahkar erkeklerde vazgeçti günahlarından
Sahte bir ışıkla onlarda susuyorlar
Toprak kokusuyla aydınlanan
Korkularına inandılar


Ey deli kalp gülümsüyor musun?


Bir kahkahanın ardından
Bir Tanrıyı anlatan
Göğüs duvarlarına çarpmaların şiirken
Bir Tanrıyı küçümseyen
Bir Tanrıya inanmayanların kibirlerine
O yolun sonunda kurban edildik biz
Ey deli şair Amin de şimdi
Ve uyu tekrar uyanacağın güne kadar...