Amiral ile Gül Çiçek

Adım AmiraL
Dizginsiz mevsimlerime gem vurmadı yıllar

Günlerim
Sakar bir masalın uçurumundan düşerken

Uçsuz bucaksız bozkırları katlayıp
Arka cebinde sakladı
Pinti dünya

Yurt tutturdu küheylan duygularıma
Bir avuç hara’yı

Önümde balya balya sonbahar
Ağzımda bir sap karanfil

Hıçkırıkları yelelerimden tutan
Yetim anılar
İnmiyor çıplak sırtımdan

Seyis kılığına girmiş umut
Kırbaçlayınca
Sessizliğim tutturuyor acılı bir ezgi

Haydi kısrağım düş önüme
Sen pamuklu bulutlarda kıvılcım çıkar
Ben bozkırlarda çiseleyen ateşinden ıslanayım

Çatlamaya ramak kala
Gülücükler çeksin yularları
Nal toplayan mutluluk yetişsin bize
Deli tayları birlikte büyütelim diyor

Duydun mu Gül çiçek
Dinledin mi kişneyen türkümü

Gelmezsen
Mechullüğüne takılıp ayağımı kıracağım
Vuracak sensizliğim beni