Amirim...!

Güvendiğim, inandığım/Nefsim bana hile yaptı.
Dost zannedip dayandığım/ Her fırsatta çelme taktı.

Düşman kere düşman çıktı/ İyiliği yaktı yıktı,
Canım yandı, ruhum bıktı/ Bir derdime bin dert kattı.

Emmareden levm etmedi/ Mazereti hiç bitmedi
Sorsan beni incitmedi/ Suçlarını bana attı.

Ne ilmi var ne irfanı/ Ne saf temiz bir vicdanı,
Hayvan eder bu insanı/ Körle yattı şaşı kalktı.

Ben aldandım, o kandırdı/ İsyan edip baş kaldırdı,
Kuduz gibi hep saldırdı/ Paçamızdan fena kaptı.

Sen şahsın, ben kulum derdi/ Haram bilmez helal yerdi,
Önceleri dadak verdi/ daha sonra berbat çarptı.

Şer işlerde bilmez reddi/ İhaneti cana yetti,
Ölçtü, biçti, hesap etti/ Tartmaz olsun, nasıl tarttı.

Akrep çıktı aşımızdan/ Soktu iki kaşımızdan,
Pislik yağdı başımızdan/ Bende battım, oda battı.

Erdem saydı her zilleti/ Merhem saydı tüm illeti,
Cennet gibi bir nimeti/ Aldı üç beş pula sattı.

Faydası yok hepten zarar/ Aldatacak adam arar,
Hüküm koyan verdi karar/ Yolu cehenneme çattı.

İkameti şer bölgesi/ Yattığı yer nâr gölgesi,
Yaralıda her belgesi/ Kayıtlıdır zapt-ı raptı.

14.04.2010