An Kadar Küçük Ve Eşsiz İki Harfe Sığacak Kadar da Erişimsiz

Gökyüzünde bir küçük bulutum var benim!

"A" ve "N" harflerinin,

Aşk'dan buharlaşmasıyla oluşan.

En açmazlar da ve rezil çaresizlikler de,

Ağlayan yüreğimi

Umut damlacıklarıyla şifalayan,

Serinletip

Ferahlatan,

O kadar yakın

Yakınlığı kadar uzak!

Varlığı

Ve benzersizliği,

Ulaşılmazlığı,

Farklılığı

Bir küçük yağmur damlasının

Anlam bombardımanı kadar

Anlaşılır,

Benim,

Umutsal beklentim,

Yaşanabilir sebebim olan!

Siz beni anlayamazsınız ki;

Ayrılık gölünde boğulan

Aşkı boğazlamaya,

Vazgeçip,

Öfkeyle gömmeye meyilli

İntihar sanrılarım,

Benim

Bir gıdım mutlu olma halimi

Bana çok gören

"Mantık Tanrıları"m!

O,

Görmeyenlere küçümen

Bana devleşen

Bir

Mavi bulutum;

Alamasın

Seni benden diye,

Başedemediğim

Türlü türlü

O saçma sapan

"Ol sebepler",

Bir de

Zihnime yuvalanmış

Envai çeşit

Karamsar tutum..

A/N'a odaklanıp

AN'ı yaşayıp

AN be an ebeleyip varlığını

Kimseler alamasın diye,

Seni ANlağımda bile unuttum!

Ben de artık

Sen gibi

Mavi bir bulutum!

Kendimi de,

Seni de,

Bilecek

Birleşecek,

Birlikte tohumlanıp

Birlikte yağacak o güne dek;

Yani

Sesinin,

Dilde ki anlamının

O

Milad anına sobeleyip

İki harfi de zamana ve

Bana gülümseyen

O gözlerine kilitleyip

O "AN" da

Unuttum!

15:Temmuz:2022

Saat:05:37