An Olur

an olur
sanki hiç gitmemiştir giden
ve sanki hiç yanmamıştır geride kalan
unutur insan..!

sen
unutabilir misin
geçmişi bir çırpıda
kayıp zaman
buğulu cam
maziye işlenmiş mendil
gitikçe sararan

dışarı baharmış
dışarısı kış mış ayaz mış
çıkabilir misin öylece umarsızca
giyinip kuşanmadan
ansızın donarsın..!

dağlar..
dağlar hiç yıkılmaz sanma
sen her kafa tutuşunda
kaç çınarlar dikilir eteklerine yalnızlığın
ki kaç fırça darbesi daha almıştır resim
bir sarıdan bir kırmızıdan
şeffaf duvarların kırılgan
sahi
/boyanır mı yeni baştan..!
.../


/...sessizliğin içinde nasıl da çoğalır insan
kendini biriktirdiğinin farkına bile varmadan
üstüne bir yorgan gibi örtülür yalnızlık
zamanla herşeye alışırsın.../


mart 2011 izmir