Ana Gibi Yar Bağdat Gibi Diyar Olmazmış
Halimi anlamıyor, vefasız kullar,
Razıydım bir parça kuru ekmeğe,
Bir tutam mutluluk tozu ekseydin anam.
Yalnızlığıma değil kaderime ağlıyorum !
Beni bırakıp gitme sakın diyemedim,
Hasret denen acı,sol yanımı yakıp kavuruyor.
Hiç kimse ama hiç kimse yerini doldurmuyor...
Annesiz kalmak çok acı bir şeymiş gözyaşlarım ç/ağlıyor !
Her gece yastığım,ıslak uyuyorum,
S/ol yanımda ihanet çıbanları depreşir durur !
Zay oldu gençliğim,dikenli teller battıkça battı,
Canım çok acıyor sana diyemedim annem...
Gidişin ardından bakamadım,göz yaşlarımı içime akıttım.
Ağladığımı görüp de sen üzülmeyesin diye kapıdan,
içeriye kendimi zor attım.
Bu garip yalnızlığım acıdan acıya yarenlik yaptı annem...
''Ağlarsa anam ağlar,gerisi yalan ağlarmış A N N E''
Balım Sultan
Hüzün sarmış bu sonbahar güzü dizeleri ve Emine hanımın yüreğini. Tebrikler diyelim içtenlikle...😅
Anne göbek bağından bu yana yaşadığımız zaman nen kadar verilmişse o kadarında her an hissettiğimiz ve hissedildiğimiz kişi. Annenin yeri elbet dolmaz doldurulamaz...şiiriniz fevkalade olmuş arkadaşım annesine son derece bağlı biri olarak sizi çok iyi anlıyorum tebrikler kutlu-yorum👍😙
..tüm anneler güzeldir ve şefkat yastığı ve yoklukları Emine Hanım ın kalemiyle hissettirilir gözlerden yüreklere tebrikler...