Anadolu Kızı

Yok mu bunun hakimi, savcısı
Vurdu beni can evimden aşk avcısı
Kulaklarımda bir vuslat çağlısı
Gitmez gözlerimden Anadolu kızı

Yazdığım ilk şiir bu
Aşkı döktüm mısralara
Ne kadar acımasız olduğunu
Yansıttım yargısızca satırlara

Çok korktum sevmekten
Sessizce uzaklara çekildim
Sıramı hep başkalarına verdim
Çok korktum canımı can yolunda vermekten

Bir peri düştü gözlerime
Sustum izledim sadece
O konuştu ben yazdım
Hiç korkmadım onu cümlelere dökmekten

Artık aşkın var olduğunu değil
Aşkın soyutluğunu düşünüyorum
Elle tutulur muydu ?
Gözle görülür müydü aşk?
Yoksa dokunduğum, kokladığım aşk değil miydi?

Neden bu kez sıramı savamamıştım?
Bu kadar erken mi karşılaşacaktım?
En güzel yıllarımda
Neden bu kadar erken yerimi buldum?