Ana/dolu Sevgi Yolu

Evet kızacaklar bana;
Yalandan söylüyor, içini aç bak,
Hepsi palavra diyecekler;
Asıl bu sözler palavra.
Şimdi açıldı gözüm:
Hey Havva neslinin kızkadeşlerim, annelerim,
Kadınlar, kızlar
Sözlerim size
Dinleyin ta kalbin içlerinde.

Sevgi,
Sizin en iyi bildiğiniz iş
Niye mi?
Bir çocuğu en güzel seven kimdir?
Sevgiyi anlatan, öğreten
Rabden bir hikmetle sevgiyi veren
Anne olan değil mi?

Dünya yüzünde en güzel iş
En kutsal meslek ne?
Eğer bir meslek seçilecekse
Annelik elbet,
Başka türlü insan nesli,
En şerefli yaratılan
Dünyaya halife olmaya nasıl erecek.

Sadece bir devam mı?
Değil,
Duyguları, sevgileri nasıl en küçükten
En büyüğüne bilecek
Bir erkek ne bilsin,
Karnında dokuz ay taşımayan,
Anneliğin nasıl versin.

Sevginin çağlayanı,
ilmek ilmek duygular yumağı,
Bir kadın ki insanı en duygu yüklü hali
Erkek de hiç mi duygu yok,
Ne yalan söyleyeyim ne kadar var:
Tarih söylüyor işte,
Kaç savaş çıkmış, kaç can gitmiş
Bir hiç uğruna.
Onca acı, onca intikam kimin eseri
Hangi cins daha zalim,
Kim daha şefkatli...

Asıl dediğim,
Bir toplumu büyük bir aile yapan
Annenin kanatları altında büyüyen
Ter temiz nesiller değil mi?
Yabancı mürebbiyeler mi asalet aşılayacak
Kreşler, çocuk yuvalarına
Para kazandırmak için mi?
Anne, anne olamayacak,
Yavrusu büyürken kendi
Kapitalist çarkın altın ezilecek.

Modern dünyanın köle tüccarları,
Çekin ellerinizi tertemiz fıtrat üzerinden,
Ne reklamınıza,
Ne modanıza verilecek etimiz var.
Elifin kağnısıydı Kurtuluş savaşını çeken
Çanakkalede destanlar yazan
Mehmetçiğin annesinin vasiyetidir oğluna;
Yavrum ya şehit ya gazi ol
Ezdirme bu mukaddes Ana/dolu yurdunu
Hakkımı Helal etmem bir adım dönersen,
Fatihler, Alparslanlar bekliyor şehadet yolunu.

(Eylül 2010 İstanbul)