Anam

Babasız getirdin bu hana beni
Nasıl özledim ah bir bilsen seni
Çıkmıyor yürekten kahırın demi
Garibim boynumu bükerim anam

Yakındın yanıma gelip yoklardım
Sarılıp boynuna cennet koklardım
Sen üzülme diye derdim saklardım
Derdimi kimlere dökerim anam

Burnumun direği sızladı birden
Çıkılmaz bilirim o kara yerden
Ömür sermayesi tükendi serden
Hüzün kağnısını çekerim anam

Gül kurudu bülbül suskun bekliyor
Sol tarafım yavaş yavaş tekliyor
Kul Garib'i ecel bazen yokluyor
Bu bedenden bir gün çıkarım anam

09 Mart 2012 798 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (2)
  • 13 yıl önce

    Duygu dolu bir özlem şiiriydi, Ana'ya hasret dolu vefalı sözler mısralarda etkiliydi. Hüznün gamı ile okuduğum nadide bir şiirdi. Seçkin kalemi ve engin yüreği kutlarım... En derin selam ve saygılar.

  • 13 yıl önce

    kLASİKLEŞMİŞ BİR ŞİİR AMA, GENE DE İNSANIN YÜREĞİNE HİTAP EDİYOR.Yarın Hatice de ana olunca böyle şiirler yazar umarım.Şairem.