Anam...
Alıp resmimi çökmüş bir köşeye
Elini yüzüme sürüp, ağlıyor anam
Gül yüzü kalmış yaşlar içinde
Yine de resmimi bırakmak istemiyor anam...
Aldırış etmiyor verilen tesellilere
Gözyaşının farkı yok yağmurdan
Ömrü bu kadarmış deseler bile
Öldüğüme inanmak istemiyor anam...
Tabut içinde çıkıyorum son kez bu evden
Burada çocuktum burada büyüdüm aniden
Anılarımla dolu her köşesinden
Sıyrılıp gitmemi istemiyor anam...
Bedenim taşınıyor eller üzerinde
Tanıyan tanımayan son vazifede
Adım dolaşır şimdi dillerde
Unutulup gitmemi istemiyor anam...
Artık geldik kabir başına
Adım yazılmış mezar taşına
Böylesi ayrılık daha zor bana
Git artık ana Allah aşkına...
bende anam sözünü bana öğretene teşekkür ederim sizin vesilenizle...
okudum ve birşey bulamadım yazacak..şu anam ne güzelleştiriyor tüm mısraları..kutlarım kaleminiz daim olsun😊