Anasır-ı Erbaa

Ol derken Ulu Tanrı birleştirdi elementleri,
Birbirinden üstün kılmadı,değerleri eşit idi,
Bağlı idi kıldan ince görünmez bir ip ile,
Anasır-ı Erbaa dört element,her şeyin aslıydı.


Toprak,hava,su ,ateş arzın başlangıcıydı,
Birleşirlerdi düşman gibi olsalarda kutsal gaye için,
Kainat denilen düzen çelişkilerle doluydu hep
Anasır-ı Erbaa,var olan yaşamı hazırlayan temel idi.


Topraktan yaratılırken kul,üflendi ona hayat nefesi,
İki nefes arasındaydı Anasır-ı Erbaa doğum ve ölümdü,
Sevgi ve nefret,ateş ile su gibi birbirini tamamlardı,
Hava ruhtu zannımca ve ikiside görünmez idi,
Anasır-ı Erbaa her ölümde yeniden doğar gibiydi.