Ancak Yanında Ölebilirim
ben senin avuçlarından içmişim sevdayı
içimde sonsuz ümitler yetiştirmişim.
acılara yenilmek yerine
direnmeyi öğrenmişim kahpe dünyaya.
sevmişim sevilmişim.
kanayan yüreğime koymuşsun elini
sarıp sarmalamışsın yaralarımı.
gidebilir miyim?
geçebilir miyim sevdan dan bir çırpı da...
en ayaz günlerimde
sıcacık yüreğine hapsetmişsin beni.
şefkatinle ısıtmışsın tüm benliğimi.
dünyanın yükü binmişken sırtıma
ben biçare ayakta durmaya çalışırken
dizlerim dermansız
el uzatıp,cesaret verip
korkusuzca yürümeyi öğretmişsin.
böylesine büyütmüşken sevgimi yüreğinde
bitti hoşçakal diyebilir miyim?
senden vazgeçebilir miyim?
ne ardıma bakmadan gidebilirim
ne de seni hayatımda yok sayabilirim.
ben senin yanında öğrendim hayatı
ancak senin yanında yumarım gözlerimi hayata...
teşekkür ederim yorum ve beğenilere...
Derinlerden düze çıkınca üzünçler kendine destek arar, yıkılmaz bir düşünüşün zirvesinden ufukları gözlerken. Mutluluk süreriz utangaç yanaklarımıza, bir yanımız yaz, diğer yanımız üşür iken... Tebriklerimle.