Anı

Ey beni çağıran sıkıntının azan yeri

Kimdi

Bütün çocukları kuş seslerine ayarlayan durmadan

Sen

Şimdi acılarımı onaransın

Bir rüzgar gibi değdikçe şehri saran

Ey beni hırpalayan ölüm

Yüzümde ki bu bakış neden?

Açıklanacak

Avluya bırakılmış ceset

bana bir şeyler söylüyor olsa gerek

Ayakkabımı giymek için destek aldığım tabut

Yüzüme su çalınca anladım

Bana gizemli bir not bırakıyordu, öylesine değil ama

Biraz üzgün çokça pişman

Kafamı okşayan bir şey arıyordum gizlice

Anamı arıyordum sevinçle

Akşam olunca beni leğende yuğuyan

biraz kürt biraz köylü gibi itibar görmeyen

Herhal ondandır

Omuzumda kabzanın izi

Çakallar ve geyik sesleri

Aşktandır korkmuyorsam

Sırtımda

Sadık olmayan dostlarımdan yapılma narin bir bomba

Belki umudumdu

Göğsümde o azgın hayvanımı kudurtan

Umursamadan

Sıkıca tutuyorum

Sevincimi kursağımda bırakan

Beni derin düşüncelere iten neyse artık onu

Şimdi herkese hakkımı helal etsem bile

Yine de her şeye küskün bir şey gibi yaşamayı tercih ederim

Aklı başında bir insan gibi değil

Telaşla hınçla

Ömer Altıntaş