Anımsıyorum

vakit çoktan gece yarısı oldu
bir gün daha düne teslim oluyor
ve ben yine yalnızım

yavaşça kalkıyorum yerimden
kapıyı açıyorum, balkondayım

dışarısı zifir gibi karanlık
mis kokulu bir yağmur
tatlı bir bahar rüzgarı esiyor
usul usul saçlarıma dokunuyor
ellerini anımsıyorum

başımı göğe kaldırıyorum
kapkara bulutlar
bir damla yağmur geliyor dudaklarıma
dudaklarını anımsıyorum

uzaklarda şimşekler çakıyor
gökyüzü ışıl ışıl aydınlanıyor
gözlerini anımsıyorum

rüzgar hızlanıyor
yağmur sağanağa dönüyor
ürperiyor bedenim
seni anımsıyorum

tekrar içeriye giriyorum
kapıyı kapatıyorum

seni rüzgarda
seni yağmurda
seni şimşekte
seni bulduğum yerde bırakıyorum

yavaşça yerime oturuyorum
yalnızlığımı anımsıyorum