Anjiyo Günleri

Koridorlar hasta dolu , ezilip , büzülen ,
Beklerler şifa yolu , endişeyle , gezinen ,
Doktorların çoğu nazik , alakalı , güler yüzlü ,
Bazıları dağ yaratmış , sert tavırlı , katı sözlü .

Günlerce dolaştım suskun ve kararsız ,
Düşündüm ki ANJİYO , değil yararsız .
Bekledim sıramı , sessiz ve sabırsız ,
Zor geçerdi dakikalar , sevgisiz ve yarsız .


Bir neşter acısı , bir de endişe ,
Kulak ver kâlbimden gelen bu sese !
Dostlarım düşmeyin sakın yeise !
Şifalar dilerim RAB tan hasta herkese .

Tevekkül içinde yattım masaya ,
Şartladım kendimi , türlü tasaya ,
Geçmiyor dakikalar , sanki duruyor ,
Gördüm ekranda kâlbimi , tıp , tıp vuruyor .
--

Aferin kâlbim, işte böyle, hiç durma çalış !
Zaman ile inatlaş da , onunla , hep yarış !
Kendinle, çevrenle, dünyanla , hemen barış !
Benden TANRIYA oluyor , bin - bir yakarış .


Birlikte ağladık , birlikte güldük ,
Birlikte yaşadık , birlikte öldük ,
Sensiz nefes almak ne kadar abes ,
Sensiz bu âlem bana kapkara kafes .

MUZO benden , ben ONDAN beter ,
Neşeyi kaybettik , gözlerde keder .
Bu acılı hayata desek ki yeter !
Çoğu kez şükür der , bazen de ah çeker.


(Şiirlerime güzel sesiyle değer kattığı için
Güzin hanıma teşekkürler)