Ankara Sabahına Uyanmalıyım Tekrar

gecekonduların kaybolup giden mahalle yollarında yürüyorum yalnızlıkla..
hiç sevmediğim zamana aldırış etmiyorum üstelik..
hoş geldin diyor ''Ankara'',hoş geldin..
bir anda kimi kimsesizlik kaplıyor,üzüyor insanı kim,kimsesizlik..
ışıkları takip ediyorum,sabah galiba
güneş doğdu doğacak,
hoş geldin diyor ''Ankara'',hoş geldin..

Kazım'ı,Metin'i koyarak gönlümün soluna,
dudaklarıma takılan sözleri söylüyorum..

''Baba ben yıkıcıyım ama
Kendini bilmez değilim
Yaşamak istiyorum sadece
Kendi savaşlarım uğrunda
Ben sadece ben olmak istiyorum
Işık hızıyla geçen zamanı
Yaşamak belki de çok zor
Korkuyorum ben geçmişten
Korkuyorum gelecekten ''... *

söz verdiğim kendi içimdeki saltanatlara andlar içiyorum..
ben buyum,bu yolum,bu çizgim,bu hedefim...
hep hayat sekiz yaşındaki gibi okumayı,yazmayı öğretmiyor işte insana,
Baban geliyor kulağına fısıldıyor;''oğlum,oku büyük adam ol'',
Babam kulağıma fısıldıyor;''hayat artık senin oğlum,başarılı ol,adamlığı da adamlardan örnek alıp yaşa'',
Baba diyorum;Baba Ankara diyorum..
Hoş geldin oğul diyor,Ankara'ya hoş geldin..
Hiçbir şey anlamadım ben,herkes hoş geldin diyor..
Kimi kimsesi yok mu bu şehrin,
Kızılay'a yürüyorum,ismini bilmediğim onca iş yeri,insan yüzleri..
Hoş geldin diyorlar,tanımıyorum kimseyi !
Hoş bulduk,hoş bulduk !
bir otele yerleşiyorum ilk önce,Ankara palas..
yarına hayaller kuruyorum,o,bu,şu diyorum..
o hayaller rüyalarla karışıyor işte,uyanıyorum !
Hoş geldin diyor Ankara.. hoşgeldin..
Anlamıyorum kimseyi,susuyorum sadece..
Belki yeniden uyanmalıyım bir Ankara sabahına sessizlikle !
Hoş geldin,Ankara
Hoş geldin !






*Kazım Koyuncu-Ben Şarkı Sözü..