Anladım

Henüz
Gün ağarırken,
Sokak lambaları üşürken cadde cadde.
Allahım !
Gözlerimde kara bulutlar.
Bir yağmur öncesi fırtınası saçlarımda.
Toz duman içinde
ağaçsız bir köy gibi yanaklarım.

İklim olsam yanardım .
Deniz olsam kururdu mavilerim .
Çığlık olsam kopardım .
Koptum ,
Duymadın...

Gün gün ,
Gece gece savruldu yapraklarım .
Çocuklar üşüdü şuramda .
Boğazımda kördüğüm sancılar .
Hercai mevsimler gelip geçtiler gözlerimden.
Üflenen surlar arasındayım uzun zamandır .

Ve sen ;
Kıyametim oldun .
Koptun
İçimin en acıyan yerlerinde .

Güneş olsam batardım .
Ağaç olsam dökülürdüm çırılçıplak .
Bir sonbahar daha yaşasam
kemiklerim kırılırdı dal dal.
Bir şarkı olsam dinleyenim olurdu belki.
Ah-u zar oldum,
Duymadın.

Geçtim sonra art arda ...
Gözlerinden geçtim ,
Yollarından geçtim ,
Vuslat vuslat hüzünlerden içtim ,
Kendimden geçtim .
Gittim...

Bir bir yıkıldı sonra mevsimler yanıbaşımda .
Yorgun notalı besteler sustu birdenbire.
Bir fırça,
bir darbe
kanayan bir kırmızı söyler şimdi en güzel acıyı.
Ve elim ,
Ve ayağım ,
Yüreğim kan revan içinde.

Ateşte hamdım , suda yanardım.
Dağlarda kardım , gözlerinde dağlandım.
Sonra ,
Issız bir yolun kıyısında
sessiz sedasız bir gidiş kadar kaldım .

Kervan kervan uzadı çöl yangını , gözlerimin buğusunda.
Tüccar tüccar satıldım pazarlarda .
Kör kör kuyulara düştüm .
Kayıp bir bahardım mevsim mevsim ,
Yeşillerden geçtim ,
sarardım yangın yangın.

Ateş ateş susadım ,
Yol yol uzadım sana.
Kül kül savruldum sonra...

Ve...

Gökyüzü yalanmış,kuşlar yaralanmış .
Gözlerimde yağmur ,
Saçlarımda kar
yanarmış.

Yürüdüğüm yollar, seyrettiğim deniz yalanmış.
Martılar vurulur , dalgalar boğarmış.

Yalanmış avuçlarımda kurumuş gül yaprakları.

Bir de baktım:
İçi kan ağlayan bir palyaçonun oynadığı
tek perdelik bir drammış
tüm hayatım.

Sen bir düş:
ben o düşten ibaretmişim bunca zamandır.

Yalanmışım,

Yanılmışım,

Yana yana

Anladım...


(bkrçkmk ksm2017ıstanbul)