Anladım

Sıcacık odamda kuş tüyü
Seni düşürken tuğla olan yastığımı
Uzun otobüs yolculuklarında
Aradım

Bitmek bilmezdi geceler
Sensiz yalnızdım kimsesizdim
Gazzede hem öksüz hem yetim
Kalan çocukları görünce anladım


Çaresizdim bağlamıştın elimi kolumu
Dilim kesilmişti sanki bitmiyordu suskunluğum
Dili doğduğunda mühürlenmiş olanları
Duyunca anladım

Anladım ne ilk ne de sonsun
Aşk denen yolda küçük bir çukursun
Sendeledim sende kirlendi beyaz papuçlarım
Üzülmeye gerek yok daha yolun çok başındayım