Anladım...

Defalarca gözyaşı döktükten sonra anladım...
Birkaç damladan fazla etmeyeceğini,
Sensiz zamanda uğramaz bana derken anladım,
Zamanın tütün gibi tükendiğini...
Aşk defterini kapatıyorum artık sevmeyeceğim derken anladım,
Gözlerimin yalnızca sana mühürlenmediğini...
Ve artık hayalde kuramam sen yoksan içinde derken anladım,
Hayallerimin içine gizlenmediğini...
Bir kar tanesi gibi eriyip kaybolurken anladım,
Yeryüzünün amaçsız ateşini...
Geceyi siyah gözlerine benzetirken anladım,
Gecenin senden daha vefakar gündüzü bekleyişini...
Ve anlamadığım onca zaman aşkın kör edişinden,
Beklemek bir umut peşinde,
Azad edilmek bir güvercin kafesinden,
Özgürlüğü özleyip bir kanat sesinde...

Terk edip gidenin hasretine hüküm yeyip,
Cefa çekip,sabredip ama asla şikayet etmeyip...
Karanlığa teslim olmanın mübah olduğunu anladım...