Anladım Sevmiyorsun

anladım sevmiyorsun
yokluğuna çerez mi gerek
lazım sanıyorsun
ben
içimde
yaşarken seni
aslında varlığının en güzel şekli..
hüzünlü bakışların
sakın ha hiç itiraz etme
okuyorum
gözlerinden yüreğini
sözlerinde ki
nağmeleri
hecelerin arasında ki
ateşi..

anladım sevmiyorsun
çaresizliğim
sanma
ki
deplasman galibi
yokluğun ebedi bir ızdırap
acılarda mapus
yürek sus pus
tek çıkmaz sokakta ki tesellim
varlığının hidayeti
arayıpta bulamadığım...

anladım sevmiyorsun
bırak olsun her günüm
günlerden sen
yoklukta ki
emrivaki
ben..
can ruhta kayıp
sensizlik sessizliğe tabi
kurşun sıkar gibi yalnızlığıma
karanlık bir cemre misali...

anladım sevmiyorsun
ne
eyler ki bu can
sevmek dahi yetmiyorsa
yasım ebedi mahkumiyetim baki
üç günlük ömrün gazabı
sanki
erken gelmişlik geç kalmışlık
hayatın son perdesi
belki...

biliyorum sevmiyorsun
en
aşağıdan
öyle sanıyorum
kim kimin içini görebilir ki,
dillerde hapis kaldıysa
gönül çarmıha asılmış misali
bu
taksiratın
en acılı şekli...

(Berlin,23.01.2016)