Anlak

belki de şu anda 

günün tam orta yeridir senin olduğun yerde

lakin ben değilimdir orada

bunu ben anlarım

bunu sen de anlarsın

dinen 

dinen acılar 

kaç melek kanadı gölgesi kadar hafifletir ruhu

ben bunu anlamam

sen de anlamazsan anlarım

yahut

iyimserlik ve umut 

saat kaç sularında gelir sizin oralara desem

ya da 

beklerken tükenen zamanın

gayrisafi milli hasıladaki payıyla

özlemenin rayiç bedeli kaç kuruş

diye sorsam

bundan ikimiz de anlamayız

ama ikimiz de anlarız anlamamayı

desem ki

içimde törpülediğim bütün dağlar

aşındırdığım tüm düzlere denktir

ben bunu anlarım

sen bunu anlamazsın

bunu anlamamanı anlarım

çünkü sen ben değilsin 

ben de sen

hem sen

neler neler yaşadım yokluğunda bilemezsin

geçtim hepsini

sana yazdığım şiirleri anlamamanı da anlarım

lakin 

gözlerimi anlamamanı anlamam

anlayamam

hatta

anlatamam da unutmanı

ten teneyken kaybolduğun

senle var olan bakışlarımı