Anlamaksa Ruhunu

Sadece anlamaksa ruhunu
Sevmek yeter mi?
Yanmaksa eğer
Ruhun isyanını bastır o zaman
Sebepsiz sevmeler ise niyetin
Yaradandır yakının
Bağlanmaksa niyazın
Sen gönlünü açacaksın
Rüzgârın olur uçar
Gökyüzüne isyanın..


Huzuruna gönlünü açtığında
Bütün saflığınla ümid et
İstediklerinin hayrını.

Kavrul kendi içinde
Ne kaybın olur ki..

Fısıldayan kalbine tebessüm et
Sen mahur ümitsizliğinle
Gözyaşını akıt gün ağarmadan
İçtenliğindir seni yaklaştıran
Bilir seni bilmediğinden de yakın
Kalbinin atışında zikrin
Maneviyatındadır ömrün...

Güzelliğindedir ruhun
Bir nefeslik ömründe
Gelir geçer
Sefa denen doyumsuz
Ele geçirince
Ne faydadır sözcüklerin..

Anlamaksa ruhun inceliğini
Düşünmekse doyasıya
İçmek selsebil


Ziyandadır gönlün
Boşluktaysa
Kendini sevmedikçe
Yüceltmedikçe ruhunu
Anlayamaz donar kalırsın yazlarda
Yarım hissedersin her daim
Hayr-ı alametleri hep şer sanırsın

Gönlünü aç güzelliklere
Sözlerin güzelliğini mahrum etme dünyandan
O dünya ki hem cennetin hem mabedin...


bursa ..mart 2010