Anlamını Yitirmiş Bir Abide Gibi.

Seni sevdiğimi en çok senin bilmen gerekirken,
seni sevdiğimi en çok senden gizledim.
Bu ne zıt ilişki sevgilim,
seni sevdiğimi sana değil duvarlara haykırıyorum.
En çok sarmak istediğim sana değil de,
boşluklara sarılıyorum.
Sırf senin dostluğunu kaybetmemek için,
sırf benden uzaklaşmaman için,
ne kahırlara katlandım ne acılara zemin oldum.
Yıllarca sustum, sevincim içimde yaşandı,
Acılarım gözyaşı olup da akamadı
Yıprandım, bozuldum, yarım kalan cümleler gibi,
Anlaşılmaz bir adam oldum.

Ve, sen gittin.
Bense terkedilmiş şehrin ortasında kalan,
Anlamını yitirmiş bir abide gibi, seni bekler oldum.