Anlamıyorum

öncelikle biz insanız
kaşımız gözümüz aynı
iki el, iki ayak sende
iki el, iki ayak bende
seni de bir ana doğurmuş
beni de
akıl dersen ikimizde de var
ağzımız, dilimiz var

ancak sen ayrı bir dili kullanıyorsun
ben ayrı dili
lakin vücut dilimiz aynı
vücut dilimiz başka lisan bilmiyor
bir müziğin nağmelerinde aynı figürleri kullanıyoruz
senin de aşa- ekmeğe ihtiyacın var
benim de
ve birer akıl taşıyoruz bedenimizde
bu akıl bize iyiyi ve kötüyü
güzeli ve çirkini öğretirken
aklımızın bağlı olduğu mantık
neden bizi yanıltıyor
ve birer insan olduğumuz halde
böylesine hayvanlaşıyoruz
birlikte, dostça yaşayacağımıza
neden birbirimize kötülük düşlüyoruz.
anlamıyorum

oysa ateş senin de yakıyor
benim de
su seni de boğuyor
beni de,
neden ateş de benim diyorsun
su da benim
bu nedenli bir bencillik niye
sen de barınmaya muhtaçsın
ben de,
ben açken
sen nasıl tok yatıyorsun
anlamıyorum.

neden yüreğinde şüpheler taşıyorsun
-ya ekmeğimi alır da
beni aç bırakırsa
ya bana pusu kurup da
beni öldürürse-
bu nasıl şüphecilik
anlamıyorum.

oysa biz insanız
bu gün varız
yarın yokuz
zalim de olsak öleceğiz
mazlum da
zengin de olsak öleceğiz
fakir de
bir arşın bez nihayeti
bir düşün değer mi
kalbimi kırman
ya da beni öldürmen
anlamıyorum...

neden hep bana
rab bana istiyorsun
dünyalık servetine
servetler ekliyorsun
varlık mı unutturan insanlığını
yokluk mu bu denli korkutan seni
anlamıyorum...

oysa yetimin hakkını
yetime verilmeliyiz
Karun olsak ne çıkar
Dürüst olamıyorsak ...


Ozanca/İZMİR