Anlatmalıyım Sana

Sıradan bir şiir yazmak istiyorum sadece

O kadar sıradan olmalı ki bu, okuyan bu ne ya demeli

Yani süssüz yani takısız yani renksiz ve kokusuz!

-Örneğin-

Sabah yatağımdan uyanırken güne

İçindeyken bile ben o dağınıklığın soğukluğunu

Giyindiğim pijamanın kırış kırış olmuş çizgilerini anlatmalıyım sana.

Veya

Uyku sersemi bir haldeyken

Kendimce ördüğüm duvarlara çarptığımı

Diş fırçamın kıllarının

Diş yüzeyine değil de

Kalbimin kılcal damarlarına battığını

Dolanan ayakkabı bağcığımı

Oturduğum semt sokağının bile pislikle dolduğunu

Çöp haznelerinin sağa sola savrulduğunu devrildiğini anlatmalıyım sana!

Sıradan bir şiir yazmak istiyorum sadece

O kadar sıradan olmalı ki bu, okuyan bu ne ya demeli

Yani süssüz yani takısız yani renksiz ve kokusuz!

-Örneğin-

Sabahları işe giderken

Bindiğim otobüsün itiş kakış oluşunu

İnsanların nezaketten yoksun o soğuk bakışını anlatmalıyım sana.

Veya

Her hangi bir sabunun parfümün

Varlığından dahi haberdar olmadığını

Günlerce yıkanmamış gibi koktuğunu

Sağında solunda oturanı

Yanında arkasında dikilip duranı

Yok sayar gibi bağırarak telefonla konuşmasını

Argo sözlerle beraber

Kendine hak gördüğü kadına kıza çocuğa sarkmasını

Olumsuz karşılık gelince de şiddete başvurmasını anlatmalıyım sana...

Sıradan bir şiir yazmak istiyorum sadece

O kadar sıradan olmalı ki bu, okuyan bu ne ya demeli

Yani süssüz yani takısız yani renksiz ve kokusuz!

-Örneğin-

Bir akşam eve dönerken

Acıyla karışık bir feryatla irkilip durduğum

Düşünmeksizin ani bir refleks ile yanına koştuğum

Yanında durup

Çocuklar gibi ağladığım

Bir otomobilin tekerine sıkışan

Anlık merhamet duygusuyla aldığın

Sonrasında hevesin kaçıp bıktığında sokağa attığın

Paramparça olmuş o yavru kedinin bakışını anlatmalıyım sana!

Veya

Neyse ya boş ver...

Adnan Bilgiç

27.02.2022